هاله در زبان سانسکریت به معنای چرخ، صفحه و دایره و عبارت از منطقه ای الکترومغناطیسی است که به شکل تخم مرغ بوده و همچون گردبادی پیرامون بدن آدمی را احاطه کرده و انرژی فراوانی دارد. این هاله بیضی شکل و شبیه تخم مرغ ، به گونه ای است که قسمت پهن تر آن در پیرامون سر و قسمت باریک تر در پیرامون پاهای آدم قرار دارد.
برای دانستن پهنا، بزرگی و کوچکی هاله در هر فردی باید رشد روحی شخصی را دید و این مسئله در افراد متفاوت است.
اگر در هاله مشکلی پیش آمد و در آن انسدادی صورت گرفت و یا رنگ آن عوض گردید، نشان دهنده بیماری و مشکلات روحی و ذهنی در فرد است و اگر از بیماری در این مرحله جلوگیری نشود، بیماری در جسم و کالبد جسمانی ظاهر می گردد.
هاله هفت رنگ دارد که به ترتیب از نوک سر آدمی به پایین شامل رنگ های بنفش، نیلی، آبی، سبز، زرد، نارنجی و قرمز است.
رنگ های هاله به علت وضعیت روحی، خلقی و مزاجی فرد تغییر می کند و با پیشرفت و تعالی روح آدمی گسترده و درخشنده می گردد.
وظیفه چاکرا جذب انرژی حیات و تفکیک آن و انتقال آن به سیستم عصبی، غدد درون زیر و سپس توضیع و پخش آن در خون می شود.
بدن آدمی هفت چاکرای اصلی و بیست و یک چاکرای فرعی دارد.
هفت چاکرای اصلی
هفت چاکرای اصلی دقیقا در امتداد ستون فقرات قرار دارند و به ترتیب عبارتند از:
- چاکرای اول: چاکرای ریشه یا قاعده ای.
رنگ: قرمز
موقعیت: بین مقعد و اندام های تناسلی است.
- چاکرای دوم: چاکرای خاجی یا کلیه ها.
رنگ: نارنجی
موقعیت: بالای اندام تناسلی و کمی زیر ناف.
- چاکرای سوم: چاکرای ناف.
رنگ: زرد
موقعیت: حدودا دو انگشت در بالای ناف.
- چاکرای چهارم: چاکرای قلب.
رنگ: سبز
موقعیت: بالای قلب و در وسط سینه.
- چاکرای پنجم: چاکرای گلو.
رنگ: آبی
موقعیت: بین حفره بینی و حنجره.
- چاکرای ششم: چاکرای پیشانی (چشم سوم نیز گویند).
رنگ: نیلی
موقعیت: یک بند انگشت بالای ریشه بینی و درست در وسط بیشانی.
- چاکرای هفتم: چاکرای مرکز بالای جمجمه.
رنگ: بنفش
موقعیت: انتهای سر و میان آن.
دو چاکرای مهم فرعی
چاکرای دست ها:
موقعیت: گودی کف دست ها
رنگ: سفید
چاکرای پاها:
موقعیت: گودی کف پاها
رنگ: سیاه
نظرات کاربران